Bajki, których dzieciom nie przeczytam...

   Od godziny czytam dzieciom książki - sama z zachwytem zagłębiam się w lekturze, a pociechy chłoną każde wypowiedziane słowo. Sięgam po kolejną książkę, ale w mojej głowie pojawia się ostrzeżenie na widok dość złowrogo wyglądającej okładki. Po chwili jednak otwieram lekturę i przebiegam wzrokiem treść...
- Pewnego mroźnego dnia mój tata stał się mordercą... - słowa wypływają ze mnie, a ja wytrzeszczam oczy na widok małej dziewczynki, z przestrachem przyglądającej się zabitemu wężowi. Obok stoi bezradny ojciec,a w ręce kurczowo trzyma młotek. Zwierzątko jest martwe i skąpane w kałuży krwi. Zamykam książkę z trzaskiem i odchodzę na bok, aby w spokoju ją przejrzeć. W końcu nie po raz pierwszy natrafiam na lekturę, która tylko z pozoru wygląda na drastyczną - być może dalszy ciąg historii okaże się znośny. Jednak tym razem każda kolejna strona niesie ze sobą jeszcze większą agresję i brutalność.

" Babcia Rozalia wyszła do lasu, wylała na siebie dziesięć litrów benzyny i podpaliła zapałkę"

  No pięknie... Książka, którą miałam okazję wypożyczyć znajdowała się na dziale dziecięcym - na półce z literaturą przeznaczoną dla osób, które rozpoczynają swoją przygodę z czytaniem. Czyli dla Oli. Jak dobrze, że córeczka nie połakomiła się, aby tej dziwaczny komiks zacząć czytać samodzielnie. Przy jej wrażliwości z całą pewnością czekały by mnie niespokojne noce, pełne krzyków i łez. 

    "Łauma", to wielokrotnie nagradzany komiks - adresowany do dzieci, młodzieży jak i dorosłych. Jest to lektura pełna grozy i fantastyki, ciężka a zarazem fascynująca. Z całą pewnością nie powinna jednak trafić w ręce dziecka, które jest wrażliwe i nieprzyzwyczajone do krwawych scen. Którym wyobraźnia nadal płata figle i w nocami przemyca do snów drastyczne widoki.
   Osobiście nie przepadam za krwawymi lekturami, które za pomocą ostrych scen starają się dotrzeć do czytelnika. I nie ważne, jak istotne przesłanie może nieść ze sobą komiks - po prostu nie gustuję w tego typu publikacjach. A dziś... Dziś przypominam rodzicom, że nie każda książka jest odpowiednia dla naszych pociech. Nie ustalam tu jakiejś odgórnej granicy wiekowej - bo to nie wiek decyduje o doborze lektury, a charakter, gust i dojrzałość czytelnika. Zanim wręczymy dziecku książkę - postarajmy się sami zapoznać z jej treścią określając, czy nie przyniesie ona więcej szkody niż pożytku.

Zachęcamy dziecko do samodzielnego czytania - Pierwsze czytanki.

"Czytanie rozwija rozum młodzieży, odmładza charakter starca, uszlachetnia w chwilach pomyślności, daje pomoc i pocieszenie w przeciwnościach."

Pierwsze czytanki, to wyjątkowa seria stworzona przez wydawnictwo Publicat. Książki nie tylko zachęcają do samodzielnego czytania, ale także przekazują niezwykle istotne wartości. Dzięki literaturze możemy ukształtować charakter dziecka - nauczyć je empatii, wrażliwości, samodzielności itp.

Zarówno Ola jak i Rafałek uwielbiają, kiedy czytam im książki. Powieści dobieram niezwykle starannie wiedząc, że pośród tych wszystkich wspaniałych tytułów znajdują się i takie, które nie powinny pojawić się w zasięgu wzroku dzieci. Ola ma już siedem lat i czyta książki lekkie, łatwe i przyjemne. Czyli takie, które jej nie znudzą (zakupiłam stertę czytanek, za którymi sama przepadałam - niestety, gust mojej córki jest zupełnie inny), a jednocześnie nie okażą się zbyt trudne.

Idąc do księgarni śmiało mogę sięgać po książki z serii: Pierwsze czytanki - wiem, że książki spodobają się Oli, a ponad to okażą się idealnie dopasowane do jej potrzeb.

"Kuba i niesforna piłka"

Kuba miał dzisiaj szczęście - na podwórku, tuż obok domu znalazł piękną piłkę. Oczywiście nie zabrał jej do domu - najpierw upewnił się, że nie należy do żadnego z sąsiadów. Kiedy był już pewien, że piłka jest niczyja, postanowił pobawić się nowym nabytkiem. Ale zaraz... Ta piłka zachowuje się nieco dziwacznie...

"Lenka i magiczne drzewo"

Lenka i Marysia są najlepszymi przyjaciółkami. Postanawiają zasadzić drzewo, które za jakiś czas będzie pamiątką i dowodem ich wzajemnej przyjaźni. Odnajdują ogromne nasionko, które sadzą w pobliżu bloku. Niestety, nie przypuszczają, że wspólna praca może doprowadzić do potwornej kłótni, a drzewko, które jak dotąd pięknie pięło się w górę - nagle zacznie... znikać.

"Matylda i czekoladowe ciastko"

Matylda jest okropnym niejadkiem. łapczywie zerka tylko na słodycze w pobliskiej cukierni. A najbardziej kusi ją wyjątkowe, czekoladowe ciastko - z wisienką. Niestety, babcia nie ma zamiaru rozpieszczać słodkościami kogoś, kogo należy karmić łyżeczką, niczym małego dzidziusia. Na całe szczęście z pomocą nadchodzi ciocia, która nie wie nic na temat kaprysów Matyldy. Czy dziewczynka zdoła nakłonić ją do kupna upragnionego ciastka?

"Franek i zielony stworek"

Franek uwielbia swoją wyjątkową przytulankę, która została uszyta ze starego, zielonego swetra. Zabiera ją ze sobą wszędzie, razem dzielą smutki i radości. Niestety - pewnego dnia, podczas zabawy w chowanego, Zielonny Stworek przepada. Okropny bałagan, który panuje w pokoju Franka nie ułatwia poszukiwań...

Seria:	Pierwsze czytanki
Wydawnictwo:	Centrum Edukacji Dziecięcej

Recenzja bierze udział w tegorocznym wyzwaniu "77 recenzji gier, 77 recenzji książek i 7 konkursów".  Więcej informacji o wyzwaniu znajdziecie tutaj: KLIK