Zdolne Dzieci: Jak nauczyć dziecko liczyć? Recenzja gry Rachmistrz i KONKURS!

Ola znudzona przegląda zadania matematyczne. Tam naprawdę największą radochę sprawia jej podliczanie punktów zdobytych w grach - zwłaszcza Winnicy. Nic dziwnego, że teraz posępnie spogląda na nudne zadania widniejące w podręcznikach. Siadam obok niej z kartką i długopisem, do ręki wciskam jej trzy kości. Zabawę czas zacząć...

Ola rzuca kości i spogląda na mnie nieufanie. Wypadają liczby: 8, 5 i 6. Szybko zapisuję zadanie: Ola ma 8 czekoladek, Natalka 5, a Bartek 6. Ile czekoladek mają dzieci? Córka pospiesznie zapisuje równanie, a na jej ustach pojawia się uśmiech. Pospiesznie wymyślam kolejne zadanie: Dzieci miały 8 babeczek, ale przyszedł pies i zjadł 5. Ile zostało babeczek? Jeszcze chwilę bawimy się prostymi równaniami. Kiedy widzę, że Ola załapała podstawy, wyjmuję resztę elementów gry.

W pudełku znajdziemy dwustronną planszę, trzy kości do gry, klepsydrę, instrukcję oraz 72 żetony graczy. W zależności od ilości uczestników, rozdajemy odpowiednią ilość żetonów.

W grze będziemy musieli układać równania z użyciem wylosowanych liczb. Liczby możemy dodawać, odejmować, mnożyć i dzielić. Im szybciej, tym lepiej - klepsydra odmierzająca czas będzie potęgowała napięcie i z całą pewnością nieraz namiesza nam w głowach.

W przypadku standardowej rozgrywki, jeden z graczy rzuca kośćmi, po czym wszyscy uczestnicy zabawy starają się jak najszybciej ułożyć równanie z użyciem wylosowanych cyfr. Pierwszy z graczy, któremu udało się utworzyć działanie, ogłasza wynik, umieszcza znacznik w odpowiednim miejscu na planszy (żeton można umieścić na jednym z trzech pól sąsiadującym z liczbą) i odwraca klepsydrę. Pozostali gracze mają 15 sekund na utworzenie swoich działań.

Żetony umieszczamy znakiem zapytania ku górze - po upłynie regulaminowego czasu gracze mówią, jakie równanie ułożyli. Jeżeli zrobili to prawidłowo - żeton obracają na wierzchnią stronę.

Na koniec gry podliczamy swój największy zbiór żetonów - te, których nie wykorzystaliśmy są odejmowane. Oczywiście wygrywa osoba, która zdobyła największą ilość punktów.

W przypadku gry z dziećmi możemy nieco uprościć zasady: np. dorośli muszą w swoich działaniach wykorzystać mnożenie lub dzielenie. Dzieci skupiają się na dodawaniu i odejmowaniu, a także mnożeniu w niewielkim zakresie (2x3, 2x6, 2x5). Oli gra bardzo przypadła do gustu - zwłaszcza odszukiwanie liczb na planszy. Może się bowiem okazać, że ułożymy równanie, a wszystkie pola z wybraną przez nas liczbą okażą się zajęte. Wtedy naprędce musimy wymyślić coś nowego...